Πρός τόν ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρόδου.
Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ
Πανηγυρίζουμε σήμερα τήν Μεγάλη Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἑορτάζουμε τὴν ἔνδοξη ἐπέτειο τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας. "Εὐαγγελίζου γῆν χαράν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοί Θεοῦ τήν δόξαν". Ὁ Πρωτοστάτης Ἄγγελος μεταφέρει στήν Παρθένο Μαρία, τήν Κεχαριτωμένη Κόρη τῆς Ναζαρέτ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τόν ἄνθρωπο στήν ἀπέλπιδα καί ἄσκοπη περιπλάνησή του. Ἔρχεται ὁ ἴδιος, σαρκώνεται, γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά συναντήσει τόν ἄνθρωπο καί νά νοηματοδοτήσει τήν ἀναζήτησή του. Γιά νά θεραπεύσει τήν λύπη του, τήν ἀγωνία του, τήν ἀπογοήτευσή του, τήν ἀσθένεια του. Γιά νά τόν ἀποκαταστήσει στήν πρώτη ἀξία του καί νά τοῦ χαρίσει ἀληθινή προοπτική ζωῆς καί ὑπάρξεως.
Αὐτός ὁ σαρκωθείς ἀπό τήν Παρθένο Μαρία Θεός ὑπέγραψε καί τήν ἐλευθερία τοῦ Γένους μας, ὅπως εἶπε χαρακτηριστικά ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Οἱ Πατέρες μας μέ τήν δύναμη τῆς πίστης στό σαρκωθέντα Θεό καί κάτω ἀπό τήν μητρική καί Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐφύλαξαν τήν Ὀρθόδοξη ταυτότητά τους, τήν ἰδιοπροσωπία τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους, καί ἀγωνίστηκαν θυσιαστικά "Γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία". Τιμοῦμε τίς θυσίες τους, ἐμπνεόμαστε ἀπό τό παράδειγμα τους καί προσευχόμαστε ὁ Θεός νά μᾶς ἀναδεικνύει ἄξιους τῆς ἐλευθερίας, πού ἐκεῖνοι μᾶς ἐχάρισαν, ἀλλά καί "τῆς ἐλευθερίας τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ", ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος.
Ὁ ἐφετινός ὅμως ἑορτασμός εἶναι διαφορετικός ἀπό ἐκείνους τῶν προηγουμένων ἐτῶν, ἐξαιτίας τῆς ἐπιδημίας πού ἐνέσκηψε στή χώρα μας καί στόν κόσμο ὁλόκληρο, γιά τήν ἐξέλιξη τῆς ὁποίας πληροφορούμαστε ἀπό τά Μέσα Ἐνημερώσεως καί Ἐπικοινωνίας. Ἀκοῦμε ὅτι ὁ ἀριθμός τῶν συνανθρώπων μας, πού ἔχουν προσβληθεῖ, αὐξάνεται καθημερινά. Ἡ πολιτεία, γιά νά περιορίσει τήν ἐξάπλωση, ἐξαγγέλει μέτρα προστασίας, τά ὁποῖα ὅλοι καλούμαστε νά τηρήσουμε μέ συνέπεια καί προσοχή γιά νά προφυλάξουμε ἑαυτούς, τούς οἰκείους μας καί τούς ἀνθρώπους τοῦ κοινωνικοῦ μας περιβάλλοντος. Λαμβάνουμε τά μέτρα ὑγιεινῆς πού ἀπαιτοῦνται, καί ἀποφεύγουμε τίς ἄσκοπες μετακινήσεις. Μένουμε στά σπίτια μας, στίς ἀναγκαῖες συναντήσεις μας κρατοῦμε ἀποστάσεις, καί ἐπιδεικνύουμε σταθερή τήν ἀπόφαση νά συμβάλουμε μέ κάθε τρόπο καί προσωπική θυσία στήν ὑπέρβαση τῆς δύσκολης αὐτῆς καταστάσεως. Δέν θέτουμε σέ κίνδυνο τήν ζωή μας καί τή ζωή τῶν συνανθρώπων μας, γιατί πιστεύουμε ὅτι ἡ ζωή εἶναι δῶρο πολύτιμο τοῦ Θεοῦ
Ἡ Πολιτεία, μέ σχετική Ὑπουργική ἀπόφαση, ἀποφάσισε τήν ἀναστολή τῆς λειτουργίας τῶν Ἱερῶν Ναῶν μας, ἕως καί τήν 30η Μαρτίου. Δέν γνωρίζουμε τίς ἀποφάσεις γιά τό ἑπόμενο τῆς 30ης Μαρτίου χρονικό διάστημα. Ἐπίκειται ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα. Οἱ προβλέψεις δέν εἶναι αἰσιόδοξες ἀλλ᾿ ἐλπίζουμε στήν ἐνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἀναστολή τῆς λειτουργίας τῶν Ναῶν μας μᾶς δημιουργεῖ πόνο καί θλίψη. Βρισκόμαστε σέ μιά πολύ δύσκολη συγκυρία, μάλιστα κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ποιός ἀπό μᾶς θά μποροῦσε νά φανταστεῖ πρίν λίγο καιρό ὅτι θά ζούσαμε τήν λειτουργική αὐτή στέρηση, θά σιγοῦσαν οἱ καμπάνες τῶν Ναῶν μας, θά τελούσαμε κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ὅσοι μποροῦμε, τίς ἱερές Ἀκολουθίες καί θά βλέπαμε ἄδειες ἀπό πιστούς τίς Ἐκκλησίες μας, μάλιστα τίς ἡμέρες ἐκεῖνες κατά τίς ὁποῖες ἦταν ἀσφυκτικά γεμάτες.
Ἡ πολιτεία λαμβάνει τά μέτρα πού κρίνει κατάλληλα. Ἐμεῖς ὀφείλουμε νά ἐπιδείξουμε τό μέτρο τῆς εὐθύνης μας. Τό χρέος μας εἶναι νά προχωρήσουμε συντεταγμένα, στά πλαίσια τῆς συντεταγμένης πολιτείας, τῆς ὁποίας εἴμαστε πολίτες, ἀνεξάρτητα ἀπό προσωπικές ἀπόψεις. Ἄς ἀφήσουμε κάθε προσωπική ἀντιπαράθεση, κάθε διαχωρισμό σέ πιστούς, ὁλιγοπίστους, ἀπίστους κ.λ.π., καλλιεργώντας "τήν ἑνότητα τῆς πίστεως ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης". Στό νησί μας δέν ἔκλεισαν ὅλοι οἱ Ναοί, δέν σταμάτησαν οἱ Ἀκολουθίες καί ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας. Τελοῦνται ἀνελλιπῶς καί κατά τάξιν στά Μοναστήριά μας, ἀπό τίς Ἀδελφότητές τους. Ἐπίσης, σέ κάποιες περιπτώσεις, καί σέ ἄλλους Ναούς "κεκλεισμένων τῶν θυρῶν".
Ἀπό τό Ραδιόφωνο, ἀπό τόν τηλεοπτικό Σταθμό "Θάρρι", ἀπό τούς Τηλεοπτικούς Σταθμούς πανελλήνιας ἐμβέλειας μεταδίδονται πολλές ἱερές Ἀκολουθίες καί ἡ Θεία Λειτουργία. Δόξα τῷ Θεῷ ἔχουμε αὐτή τήν παράκληση. Οἱ κατ᾿ οἶκον προσευχές μας δέν σταμάτησαν. Ἄς κάνουμε τό σπίτι μας κατ᾿ οἶκον Ἐκκλησία. Νά ἀνάψουμε τό καντήλι μας, νά λιβανίσουμε, νά γονατίσουμε μποστά στά εἰκονίσματά μας καί νά παρακαλέσουμε ὅλοι μαζί τόν Θεό νά δείξει τό ἔλεός Του καί νά μᾶς δώσει τήν χαρά τῆς ἐπιστροφῆς στήν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας, στίς ἐργασίας μας καί στίς κοινωνικές συναναστροφές μας. Ἡ πικρία καί ὁ πόνος ὅλων μας, ἐξ αἰτίας τῆς ἀναστολῆς τῆς λειτουργίας τῶν Ναῶν μας νά γίνει ἀφορμή γιά ἔντονη προσευχή. Νά λειτουργήσουμε αὐτό τόν καιρό πάνω στό θυσιαστήριο τῆς καρδιᾶς μας καί νά ἐτοιμαστοῦμε ὥστε νά ἐπιτρέψουμε ἀναγεννημένοι καί στούς Ναούς μας καί στήν καθημερινότητά μας.
Ἄς γίνει ἡ κατάσταση πού ζοῦμε εὐκαιρία νά ἐπανεκτιμήσουμε τό δῶρο τῆς ζωῆς, τήν ἀξία τῆς ἀληθινῆς συναντήσεως μέ τόν ἄλλο, τόν συνάνθρωπο μας, τό νόημα τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας μας, τό θησαυρό τῆς πατρογονικῆς μας εὐσέβειας, ὅλα ἐκείνα πού διαχρονικά μᾶς χαρακτήριζαν καί μᾶς ἔκαναν νά καυχώμαστε γιά τήν δυναμική τῆς ἰδιοπροσωπίας μας.
Ἄς ἀναλογιστοῦμε μέ ταπείνωση τήν πνευματική διάσταση τοῦ προβλήματός μας. Μᾶς ἐπιβλήθηκε ἕνα πνευματικό ἐπιτίμιο. Ἄς τό βαστάσουμε. Ἄς προσπαθήσουμε νά τό βιώσουμε πνευματικά. Ὡς ἀφορμή μετανοίας γιά τίς ἐλλείψεις καί παραλείψεις μας. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι τό αἴτιο κάθε πειρασμοῦ μας εἶναι πνευματικῆς φύσεως. Αὐτό μᾶς διδάσκουν οἱ Πατέρες διά μέσου ὅλων τῶν αἰώνων.
Ἄς σταθοῦμε μέ εὐθύνη ἀπέναντι στήν παροῦσα περίσταση, ἄς ἐπιμείνουμε στήν προσευχή καί ὄχι στούς ρεμβασμούς καί μετεωρισμούς τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτύωσης, ἄς δράσουμε μέ ἀκεραιότητα φρονήματος καί ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, μέ τήν βεβαιότητα τῆς πίστεως ὅτι "Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός", "Ὁ παιδεύων καί πάλιν ἰώμενος". Ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκατέλειψε, οὔτε θά μᾶς ἐγκαταλείψει. "Πιστεύετε εἰς Θεόν".
Ὡς ἄνθρωποι λυπούμαστε γιά τήν ἐνεστῶσα κατάσταση. Προσευχόμαστε γιά τούς ἀσθενεῖς. Σκεφτόμαστε αὐτούς πού ἔχασαν δικούς τους ἀνθρώπους. Δέν ἔχει σημασία ἄν εἶναι μακριά μας. Αὐτό τόν καιρό, πιστεύω, αἰσθάνομαστε ὅλοι τήν βαρύτητα πού ἔχει ἡ εὐαγγελική λέξη "πλησίον". Προσευχόμαστε γιά ὅσους ἀγωνίζονται στό τομέα τῆς Ὑγείας, τούς γιατρούς, τό νοσηλευτικό προσωπικό, τούς ἐρευνητές, καί ὅλους, ὅσοι εἶναι στό καθημερινό ἀγῶνα γιά νά λειτουργήσουν τά πράγματα σωστά καί νά προχωρήσουμε συντεταγμένα στήν ὑπέρβαση τῆς κρίσεως.
Σᾶς ἀσπάζομαι "ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν" τόν "ἰατρόν τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων" καί ἐπαναλαμβάνω, μέ ποιμαντική εὐθύνη, ὅτι εἶναι εὐθύνη καί χρέος ὅλων μας νά τηροῦμε τίς ὁδηγίες τῶν ἁρμόδιων Ὀργάνων τῆς Πολιτείας γιά τήν προστασία μας ἀπό τόν κορωνοϊό καί νά σταθοῦμε ὑπεύθυνα μπροστά σ᾽ αὐτή τήν πανδημία, προσευχόμενοι ἔντονα καί ἀκατάπαυστα καί ἐκλιπαροῦντες τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης ἐν Κυρίῳ
Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Ρόδου Κύριλλος
