Θεοφιλέστατε,
῾Η Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντι-νουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟ-ΜΑΙΟΣ καί ἡ περί Αὐτόν ῾Αγία καί ῾Ιερά Σύνοδος ἐξέλεξάν σε ᾿Επίσκοπον, μέ τόν ψιλόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης ᾿Επισκοπῆς Ὀλύμπου, γιά νά ὑπηρετήσεις ὡς Βοηθός Ἐπίσκοπος τῆς ἐλαχιστότητάς μου, τήν Παυλική Ἱερά Μητρόπολη Ρόδου.
Εὐλογητός ὁ ἐν Τριάδι προσκυνούμενος Θεός, "ὁ Πατήρ τῶν οἰκτιρμῶν καί Θεός πάσης παρακλήσεως", ὁ ὁποῖος, κατά τήν ἀνεξιχνίαστη βουλή του, ἀξίωσε τήν "παροικοῦσαν ἐν Ρόδῳ" Ἐκκλησία Του τῆς μεγάλης αὐτῆς χαρᾶς τῆς ἀναδείξεώς σου σέ Ἐπίσκοπο τῆς μαρτυρικῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί εὐδόκησε, κατά τό ἄφατο ἔλεος Του, μαζί μέ τούς συμπαρόντας ἀδελφούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς, νά ἱερουργοῦμε σήμερα τό μυστήριο τῆς χειροτονίας σου, στό κατά χάριν τοῦτο ὑπερῶο, τόν Καθεδρικό μας ἱερό Ναό, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί νά εὐαγγελιζόμαστε τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία ὀφείλεις καί ὀφείλουμε τά πάντα.
Ἀπό τῆς παιδικῆς σου ἡλικίας ἀγάπησες τόν Θεόν καί τήν Ἐκκλησία Του καί ἐβίωσες μυστικά τόν πόθο τῆς ἀφιερώσεώς σου. Τό ἄδολο γάλα τῆς λαϊκῆς εὐσέβειας σέ ἀνέθρεψε καί οἱ ἀνεπιτήδευτες ἐκδηλώσεις της, περιουσία πολύτιμη τοῦ εὐλογημένου λαοῦ μας, σφράγισαν τήν ὕπαρξή σου. Οἱ αὐλές τοῦ ἐνοριακοῦ Ναοῦ τῆς γενέτειράς σου, τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἀρχιπόλεως καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀγίου Νεκταρίου Κρυονερίου, ἔγιναν τά κατηχούμενα τῆς εἰσόδου σου στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τῆς θεοπαράδοτης Ἱερωσύνης. Τό Ἅγιον Ὄρος ὑπῆρξε ὁ ὁραματισμός σου. Ἀποφάσισες τήν ἀναχώρησή σου ἀλλά αὐτή προσέκρουσε στήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ γιά σένα. Τό κατ᾿ ἄνθρωπο τυχαῖο σφράγισε τήν πορεία σου.
Μέ ταπείνωση καί φόβο Θεοῦ ἄρχισες τόν ἱερατικό βηματισμό σου. Ἀγάπησες τό ἅγιο Θυσιαστήριο. Ἡ διακονία σου ὑπῆρξε θυσιαστική. Ἡ ὑπακοή σου ἔκφραση συνειδήσεως χωρίς δουλικότητα καί σκοπιμότητα. Ἀφιερώθηκες μέ ζῆλο καί συνέπεια στίς θεολογικές σου σπουδές, στήν Ἀθήνα, στήν Ὀξφόρδη, στό Λονδίνο, ἀφήνοντας παντοῦ καλή μαρτυρία καί ἀγαθές ἀναμνήσεις. Την, μέχρι τῆς ἐκλογῆς σου, θητεία σου στήν Ἐνορία τῆς κωμοπόλεως τοῦ Παραδεισίου κατέστησες καρποφόρο σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς ἐφημεριακῆς δράσεως. Ἡ ἐργασία σου στά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὑπῆρξε διακριτική καί ἀποδοτική. Οὐδέποτε προέβαλες ἀπαιτήσεις, ἀνταποκρίθηκες μέ συνέπεια καί αἴσθημα εὐθύνης στήν ἑκάστοτε ἐκκλησιαστική προτροπή καί ἐπέδειξες γνήσιο καί εἰλικρινές ἐκκλησιαστικόν φρόνημα καί ἦθος.
Γι᾿ αὐτό ἡ ᾿Εκκλησία σέ ἐτίμησε καί ἀνύψωσε. ᾿Επιβράβευσε τήν πιστή διακονία σου καί σέ καλεῖ ἐκ νέου νά "ἐπιβάλλῃς τὴν χεῖρά σου ἐπ᾿ ἄροτρον" (Λουκ. θʹ, 62) γιά νά διακονήσεις ἀπό ὑψηλότερη ἐφεξῆς σκοπιά τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο, ἔχοντας ὡς "τύπον καί ὑπογραμμόν" Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος "οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι καί δοῦναι τήν ψυχήν αὐτοῦ λύτρον ὑπὲρ πολλῶν". Ὁ δρόμος κάθε Κληρικοῦ, πολύ περισσότερο τοῦ Ἐπισκόπου, εἶναι δρόμος θυσίας, διότι ὁ Χριστός, ὁ πρῶτος καί μέγας Ἀρχιερεύς καί Ἐπίσκοπος τῶν ψυχῶν μας, "κατέλιπεν ἡμῖν ὑπογραμμόν, ἵνα ἐπακολουθήσωμεν τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ" καί κατά τήν προτροπή τοῦ Ἀποστόλου, "ὡς Ἐκεῖνος περιεπάτησεν ὀφείλομεν καί ἡμεῖς περιπατεῖν".
Ἀπό σήμερα, χειροτονούμενος Ἀρχιερεύς, συγκαταλέγεσαι στήν χορεία τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὑψίστη ἡ τιμή καί ὑπέρμετρον τὸ χρέος τῆς, μέχρι ἐσχάτης ἀναπνοῆς, αὐτοσυνειδησίας σου. Ὡς Ἀρχιερεύς τοῦ Θρόνου ἔχεις τήν ἱερά παρακαταθήκη τῆς ἀδιαλείπτου καρδιακῆς κοινωνίας μετά τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας γιά νά μετέχεις τοῦ μεγαλείου, τοῦ μαρτυρίου καί τῆς μαρτυρίας της, μαρτυρία τήν ὁποία καλεῖσαι νά προβάλλεις καί νά μεταδώσεις στό λαό μας. Ὡς Ρόδιος καί Δωδεκανήσιος Ἀρχιερεύς νά θυμᾶσαι πάντα τούς λόγους τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος, "Οἱ Δωδεκανήσιοι ἐάν δέν ἦσαν ἐγκεντρισμένοι εἰς τήν καλλιέλαιον τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ἴσως νά μήν ὑπῆρχον σήμερον ὡς Ὀρθόδοξοι. Ἐάν ἐπέζησαν ὡς Ὀρθόδοξοι οἱ Δωδεκανήσιοι, ἐάν ἐπέζησαν τοῦ Ντέ Βέκι, εἶναι διότι ἦσαν Ὀρθόδοξα τέκνα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἡ πίστις καί ἡ παράδοσις ἀπεδείχθησαν ἰσχυρότεραι καί τοῦ ἰμπεριαλισμοῦ καί τοῦ φασισμοῦ". Αὐτή τήν πίστη καί τήν παράδοση νά φυλάξεις, νά συνεχίσεις καί νά ἑρμηνεύσεις μέ ἀφοσίωση στό θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, "μή φρονῶν τά ἑαυτοῦ" ἀλλά τά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, "ἥν Αὐτός περιεποιήσατο τῷ ἰδίῳ αὐτοῦ αἵματι".
Θεοφιλέστατε,
Στήν μέχρι σήμερα ἐκκλησιαστική ἀναστροφή σου σέ γνωρίσαμε ἄνθρωπο θαυμάζοντα καί μή περιεργαζόμενον τά μυστήρια του Θεοῦ, ἔχοντα ὡς σύνθημα τό Ψαλμικόν: "Ἐπίρριψον ἐπί Κύριον τήν μέριμναν καί αὐτός σε διαθρέψει". Τοῦτο συνοψίζει τό περιεχόμενο τῆς ψυχῆς σου, συγκροτεῖ τήν προσωπικότητα σου ὡς Ὀρθοδόξου Κληρικοῦ καί ἐκφράζει τό μεγαλύτερο προσόν σου, ἀνώτερο κάθε ἐπιγείου τίτλου καί οὐσιαστικώτερο οἰουδήποτε, κατά κόσμον, προσόντος. Προσευχητικά νά τό διαφυλάξεις καί τότε πιστεύουμε μέ βεβαιότητα ὅτι θά διακονήσεις τήν ᾿Εκκλησίαν ὡς ᾿Επίσκοπος ἄξιος τῆς ἱστορίας καί διαχρονικῆς μαρτυρίας τῆς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Ρόδου καί ἐκφραστής τῶν αἰωνίων παραδόσεων τῆς Μητρός ἡμῶν ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ᾿Εκκλησίας.
Εἴσελθε εἰς τά ἐνδότερα τοῦ καταπετάσματος τῆς πνευματικῆς καί ἀχειροποιήτου σκηνῆς.
