ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
  ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΡΟΔΟΥ

ΚΥΡΙΛΛΟΣ

διά τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Ρόδου, πρός τόν ἱερόν κλῆρον καί τόν φιλόχριστον λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει». Αὐτή τή μέρα, πού ἀποτελεῖ τό μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς τόν ἄνθρωπο, ἄς πανηγυρίσουμε καί ἄς χαροῦμε. Σήμερα «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἄδου τὴν καθαίρεσιν, ἄλλης βιωτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν». Σήμερα «σωτηρία τῷ κόσμῳ γέγονεν· ᾄσωμεν τῷ ἀναστάντι ἐκ τάφου, καί ἀρχηγῷ τῆς ζωῆς ἡμῶν».

Τήν νύκτα τῆς Ἀναστάσεως τά σύμπαντα πλημμύρισαν ἀπό φῶς, «οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια». Ὁ Χριστός νίκησε τόν θάνατο καί ἐλευθέρωσε τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν δουλεία του. Μήνυμα ἐλευθερίας καί ἐλπίδας εἶναι ὁ ἀναστάσιμος παιάνας «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ». Εἶναι τό μήνυμα τῆς μεταμορφώσεως τῆς ζωῆς μας σέ ἕνα ἄλλο εἶδος ζωῆς. Τό Πάσχα εἶναι ἡ καινή κτίση, ἡ ἡμέρα τῆς ἀναδημιουργίας. Ἀρχίζει ἡ νέα περίδος τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Γι᾿  αὐτό καί ὁμολογοῦμε· «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι».

«Ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως». Στή λιτή αὐτή φράση περικλείεται ὅλη ἡ ἀρχέγονη ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποτελεῖ τήν μαρτυρία τῶν Ἀποστόλων· «Ἡ ζωή ἐφανερώθη καὶ ἑωράκαμεν καί μαρτυροῦμεν καί ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν... ὅ ἑωράκαμεν καί ἀκηκόαμεν ἀπαγγέλλομεν» (Α΄ Ἰωάν. α΄ 2-3). Μαρτυρία ὄχι μόνο τῆς σωματικῆς ὁράσεως μετά τήν Ἀνάσταση ἀλλά κυρίως μαρτυρία ἐσωτερικῆς-ὑπαρξιακῆς βιώσεως τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Στήν δισχιλιετῆ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας ἀποτελεῖ τήν μαρτυρία τῶν Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων καί πάντων τῶν Ἁγίων. Γιατί τί ἄλλο εἶναι ἡ μαρτυρία τῶν Ἁγίων μας παρά ἡ μαρτυρία ὅτι «ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως». Μαρτυρία τοῦ βιωματικοῦ γεγονότος τῆς «καινῆς κτίσεως», τῆς ἀναμορφουμένης καί μεταμορφουμένης κτίσεως», τῆς ἀληθινῆς ζωῆς τὴν ὁποία οἱ ἴδιοι ἔζησαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

Ἑορτάζοντες γιά μιά ἀκόμη φορά τό Ἅγιον Πάσχα, τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ αἰσθανόμεθα τήν ἐπικαιρότητα αὐτῆς τῆς βιωματικῆς ἐμπειρίας τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ σημερινός ἄνθρωπος, κουρασμένος ἀπό τήν ἀκατάσχετη φλυαρία τοῦ κόσμου πού ζεῖ,  ἀπογοητευμένος ἀπό τήν ψευδαίσθηση ὅτι μπορεῖ νά σωθεῖ ἀπό τά ἐπιτεύγματα καί τίς δυνατότητες πού ἀπέκτησε, ἔχει τήν ἀνάγκη νά ἀκούσει λόγον ἀληθείας, λόγον χαρᾶς καί ἐλπίδας. Τέτοιος λόγος εἶναι ὁ λόγος τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, λόγος πολύφθογγης σιωπῆς, τῶν Ἁγίων πού βιώνουν τήν ἀνάσταση τους, ζώντας μέσα στό ἀναστημένο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία.

Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι «Ὁ Κύριος ἀνέστη ὄντως», γιατί ἀναστήθηκαν οἱ ἄνθρωποι. Ἔχουμε τήν βεβαιότητα τῆς πίστεως ὅτι «ἀνέστη ὁ Κύριος» γιατί ἔχουμε τήν βιωματική μαρτυρία τῶν ἀναστημένων Ἁγίων μας, Ἀποστόλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Ἱεραρχῶν καί Ὁσίων. Αὐτή ἡ μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως μᾶς γεμίζει χαρά καί ἐλπίδα καί μᾶς κάνει νά ψάλλουμε θριαμβευτικά τόν ἀναστάσιμο ὕμνο. «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν, χαρισάμενος.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.

Εὐχαριστοῦμε τόν Κύριο καί Σωτῆρα μας, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε νά ἑορτάζουμε καί ἐφέτος τό σωτήριον Πάσχα. Δοξάζουμε τό πανάγιον ὄνομα του καί παρακαλοῦμε νά ἐκχέει ἄπλετα τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως του στίς καρδιές μας. Τό μόνο φῶς πού μπορεῖ νά διασχίσει τά ἐρέβη καί σκοτάδια τοῦ κόσμου τούτου καί νά γεμίσει ἀπό ἀγάπη, χαρά καί ἐλπίδα τήν ὕπαρξη μας.

Εὐχόμαστε σέ ὅλους ἔτη πολλά, εὐλογημένα καί καταυγαζόμενα ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς πού ἀνέτειλε ἀπό τόν πανάγιο Τάφο.

Ἅγιον Πάσχα τοῦ δισχιλιοστοῦ καί ἔκτου ἔτους

Διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα εὐχέτης πάντων ἡμῶν.

     Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 †Ο ΡΟΔΟΥ  ΚΥΡΙΛΛΟΣ