ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
   ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΡΟΔΟΥ

Ἀριθμ. πρωτ. 509

ΚΥΡΙΛΛΟΣ

διὰ τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Ρόδου, πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν φιλόχριστον λαὸν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

«Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει». Σήμερον «Πάσχα Κυρίου Πάσχα». Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας, «ὁ ὡραῖος κάλλει πα-ρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων», ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ παθὼν καὶ σταυρωθεὶς γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ γιὰ τὴν σωτηρία μας, ἀνέστη καὶ «ἐκ τοῦ τάφου δικαιοσύνης ἡμῖν ἔλαμψεν ἥλιος». Ἀπὸ τοῦ Παναγίου καὶ Ζωοδόχου Τάφου ἀνέτειλε ἡ ὄντως ζωή. Τώρα, ὅλα εἶναι γεμᾶτα ἀπὸ φῶς, καὶ οἱ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια. Τὸ φῶς τῆς Ἀναστάσεως ξεχύ-θηκε ἀπὸ τὸ ζωοποιὸ μνῆμα, ἄστραψε πάνω στὴ γῆ, καταλάμπρυνε τοὺς οὐρανοὺς καὶ περιέλαμψε τὰ ὑποχθόνια, τὸ σκοτεινὸ καὶ ἀμειδὲς βασίλειο τοῦ θανάτου. Ἐφώτισε ὁλόκληρη τὴν κτίση. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φω-τός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια». Τὸ σήμερα δὲν εἶναι ὅπως τὸ χθές. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ τέμνει τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου καὶ ἀνθρώ-που. Ἀλλὰ τὸ παράδοξον εἶναι ὅτι δὲν τὴν χωρίζει ἀλλὰ τὴν ἑνώνει δίνοντάς της νόημα καὶ προοπτική.

«Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας». Ἡ ἔγερσις τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ αἰτία τοῦ θριάμβου πού ἐπικρατεῖ τήν νύκτα αὐτή στίς τάξεις τῶν στρατευομένων καί θριαμβευόντων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Σημαίνουν χαρμόσυνα οἱ καμπάνες τῶν Ἐκκλησιῶν μας κηρύσσοντας τό μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο γεγονός τῆς ἱστορίας. Ὁ θάνατος νικήθηκε κατά κράτος ἀπό τόν ἀναστάντα ἀρχηγό τῆς ζωῆς. Τό σκοτάδι, τό κάθε σκοτάδι τοῦ κόσμου διαλύθηκε. Πανηγυρίζουμε τήν νίκη τῆς πίστεως κρατώντας ἀναμμένες τίς λαμπάδες μας, ὡς σύμβολο τοῦ φωτός πού ἐξῆλθε ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο. Ὁ Χριστός  ἀνέστη. Ὑπάρχει ἐλπίδα.

 «Ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως». Οἱ Μυροφόρες γυναῖκες, οἱ πρῶτοι μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως, πού ἔρχονται λίαν πρωΐ κατά τόν Ὄρθρο τῆς «μιᾶς τῶν Σαββάτων» γιά νά μυρίσουν τό σῶμα τοῦ διδασκάλου ἀκοῦνε τὰ λόγια τοῦ Ἀγγέλου καί ἐκπλήσσονται. «Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ᾧδε˙ ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν». Τήν ἀπορία τους θά διαλύσει ἡ συνάντηση μέ τόν Κύριο. Ἔρχεται νά τίς παρηγορήσει, νά διαλύσει τήν λύπη τους. Ἡ λέξη «Χαίρετε» εἶναι ἡ προσφώνηση τοῦ Ἀναστάντος πρός αὐτές. Τήν χαρά  εὐαγγελίζεται ὁ διδάσκαλος ἀμέσως μετά τήν Ἀνάσταση πρός τήν γυναῖκες. Στήν πρώτη του ἐμφάνιση.

 «Ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως». Τήν συνάντηση τοῦ Ἀναστάντος μέ τίς Μυροφόρες γυναῖκες θά ἀκολουθήσει ἡ συνάντηση Του μέ τούς μαθητές. Ἐκεῖνοι συγκλονισμένοι ἀπό τά τελευταῖα γεγονότα, ἀπογοητευμένοι καί φοβισμένοι ἔχουν ἀποχωρήσει, ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων καί κρύβονται γιά νά ἀποφύγουν τίς συνέπειες τίς μαθητείας τους. Ὁ διδάσκαλος ἔρχεται νά τούς συναντήσει. Εἰσέρχεται στόν χῶρο τους «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων». Ἦταν ταραγμένη ἡ ψυχή τους. «Εἰρήνη ὑμῖν» εἶναι ὁ χαιρετισμός Του. Τήν εἰρήνη τους χαρίζει. Ἡ εἰρήνη εἶναι ἡ ἐπαγγελία Του ὡς δῶρο πολύτιμο τῆς Ἐγέρσεως Του.

«Ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως», ἀδελφοί. Τήν χαράν καί τήν εἰρήνη εὐαγγελίζεται καί χαρίζει. Τά ἀντικείμενα τοῦ ἀσβέστου πόθου τῶν ἀνθρώπων ἀνεξαρτήτως τόπου καί χρόνου. Ἰδιαιτέρως τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου πού βιώνει τήν λύπη καί τήν ταραχή τῆς βίας τῆς τρομοκρατίας καί τῶν πολέμων, τῶν ποικίλων ἀνταγωνισμῶν καί τῆς πολυπρόσωπης ἀνασφάλειας καί ἀβεβαιότητας σέ κοινωνικό καί προσωπικό ἐπίπεδο. Ἡ χαρά καί ἡ εἰρήνη εἶναι ὁ καρπός τῆς Ἀναστάσεως Του. Πρός μετουσίαν χαρᾶς καί εἰρήνης καλεῖ ἡ Ἐκκλησία κάθε ἄνθρωπο καλῆς θελήσεως κατά τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα. Ὑπενθυμίζοντας ὅτι ἡ δίψα τῆς χαρᾶς καί τῆς εἰρήνης σβύνει μόνο μέ τό νερό τῆς συγχωρήσεως. «Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει» εἶναι ἡ πρόσκληση τῆς νύκτας τοῦ Πάσχα. Ὅποιος δέν γνωρίζει νά συγχωρεῖ δέν εἰρηνεύει οὔτε μέ τόν ἑαυτό του οὔτε μέ τούς ἄλλους. Καί ἀληθινή χαρά χωρίς ἐσωτερική καί ἐξωτερική εἰρήνη δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.

Εὐχαριστοῦμε τόν Ἀναστάντα Σωτῆρα Κύριον, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξίωσε νά ἑορτάζουμε καί ἐφέτος, γιά μιά ἀκόμη φορά στήν ζωήν μας, τήν κλητήν καί ἁγίαν ἡμέραν τῆς μιᾶς τῶν Σαββάτων, τοῦ σωτηρίου Πάσχα. Δοξάζουμε τό πανάγιον ὄνομα του γιά ὅσα ἔπραξε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἀναξίων καί ἁμαρτωλῶν. Τόν παρακαλοῦμε νά καταλαμπρύνει τήν ὕπαρξη μας μέ τό ἀνέσπερο φῶς τῆς ἁγίας Του ἐκ τάφου Ἐγέρσεως καί νά μᾶς παρέχει πλουσιόδωρα τήν χαρά καί τήν εἰρήνη Του, γιά νά καταφάσκουμε καθημερινά τήν ὕπαρξη μας ὡς υἱοί καί θυγατέρες τῆς Ἀναστάσεως.

Χριστός ἀνέστη ἀδελφοί. Εὐχόμαστε σέ ὅλους ἔτη πολλά, εὐλογημένα καί καταυγαζόμενα ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς πού ἀνέτειλε ἀπό τόν πανάγιο Τάφο.

Ἅγιον Πάσχα τοῦ δισχιλιοστοῦ καί ὀγδόου ἔτους

Διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα εὐχέτης πάντων ἡμῶν.

  Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ο ΡΟΔΟΥ  ΚΥΡΙΛΛΟΣ