Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΡΟΔΟΥ

                               ΚΥΡΙΛΛΟΣ

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ

τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Α. Θ. Μακαριότητος

τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ. κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ,

Σεβ. Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου

κατά τήν ἐξόδιον Ἀκολουθίαν τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου

Πέτρας καί Χερρονήσου κυροῦ Νεκταρίου

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης κ.κ. Εἰρηναῖε, Πρόεδρε τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς κατά Κρήτην ἁγίας Ἐκκλησίας καί Τοποτηρητά τῆς θεοσώστου Ἐπαρχίας ταύτης,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μύρων κ. Χρυσόστομε, ἐκπρόσωπε τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἀξιότιμοι κύριοι ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν Ἀρχῶν,

Τίμιον Πρεσβυτέριον,

Χριστοῦ Διακονία,

Λαέ τοῦ Κυρίου πενθηφόρε,

Συμμετέχων εἰς τό πένθος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου καί τῆς ἀποστολικῆς κατά Κρήτην ἁγίας Ἐκκλησίας, ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Μακαριότης, ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ. κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ἀνέθεσεν εἰς τήν ἐλαχιστότητά μου τήν ἐκπροσώπησιν Αὐτοῦ κατά τήν ἐξόδιον Ἀκολουθία τοῦ ἀοιδίμου Ποιμενάρχου τῆς Ἐπαρχίας ταύτης κυροῦ Νεκταρίου.

Ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἐκφράζει τὴν ἐκ μέσης καρδίας βαθυτάτην θλίψην αὐτοῦ ἐπί τῇ προώρῳ ἐκδημίᾳ τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου Νεκταρίου, πρῶτον μέν, διότι ἐκ τῶν ἐφηβικῶν χρόνων συνεδέθη μετ᾿ αὐτοῦ ἐν δεσμοῖς εἰλικρινοῦς φιλίας, ἐκτιμήσεως καί ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἀγάπης, προσέτι δέ, διότι ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πέτρας καί Χερρονήσου στερεῖται τοῦ καλοῦ, φιλοπροβάτου καί εὐαγγελικοῦ αὐτῆς ποιμένος, ἡ δέ Ἐκκλησία Κρήτης ἑνός τῶν ἐπιλέκτων ἀνδρῶν καί δυναμικῶν στελεχῶν αὐτῆς, φορέως καί ἐκφραστοῦ τῆς κρητικῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας, ὅστις ἠναλώθη κυριολεκτικῶς εἰς τὴν ἐκκλησιαστικήν διακονίαν ἀπό νεαρᾶς ἡλικίας καί παρέστησεν ἑαυτόν ἐκλεκτόν καί τίμιον μέλος τῆς Ἱεραρχίας τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί αὐτῆς τοῦ ἁγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.

Ὁ ἀοίδιμος Ἱεράρχης Νεκτάριος, προσωπικότης κοσμουμένη διά πολλῶν καί ἐξαιρέτων χαρισμάτων, διεκρίθη ὅλως ἰδιαιτέρως ὡς ἐκκλησιαστικός ἀνήρ πρώτου μεγέθους, μαρτυρούμενος ὡς τοιοῦτος ὑπό τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ τῆς πόλεως τοῦ Ἡρακλείου, ἔνθα διέπρεψεν ἐπί σειράν ἐτῶν ὡς Πρωτοσύγκελλος, κατόπιν δέ ὑπό τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ τῆς Ἐπαρχίας ταύτης, ὑπέρ τῆς ὁποίας ἀόκνως καί μετ᾿ αὐταπαρνήσεως ἠργάσθη κατά καθ᾿ ὅλον τὸν χρόνον τῆς εἰκοσιπενταετοῦς τετιμημένης αὐτοῦ ἀρχιερατείας.

Διά τῆς ἀπό τῶν προσκαίρων πρός τά αἰώνια μεταστάσεως αὐτοῦ ἡ τοπική Ἐκκλησία καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον στεροῦνται ἑνός Ἀρχιερέως κύρους καί βαρύτητος, ἀλλά καί ἡ Μεγαλόνησος ἑνός γνησίου τέκνου της, τό ὁποῖον διά τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καί κοινωνικοῦ αὐτοῦ ἔργου ἐτίμησε τήν ἰδιότητα τοῦ Κρητός Ἱεράρχου καί ὁ ὁποῖος ἤδη συγκαταλέγεται εἰς τήν πολυάριθμον χορείαν τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων, τῶν ἀποτελούντων τηλαυγεῖς ἀστέρας εἰς τήν περαιτέρω ζωήν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Ἀνταποκρινόμενος εἰς τήν δοθεῖσάν μοι σεπτήν πατριαρχικήν προτροπήν, μεταφέρω πρός τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα, πρός τά μέλη τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου, πρός τὸν κλῆρον καί τό ἀπορφανισθέν ποίμνιον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου, τήν συμπάθειαν καί τάς συλλυπητηρίους προσρήσεις τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Μακαριότητος, μετά τῆς εὐχῆς ὅπως Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν τάξῃ τὴν ψυχήν τοῦ μεταστάντος Ἱεράρχου Νεκταρίου ἐν χώρᾳ ζώντων.

Νεκταρίου τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Πέτρας καί Χερρονήσου εἴη ἡ μνήμη αἰωνία. Ἀμήν