Ὅταν ἡ τιμία Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς ἐπονομαζομένης «Τσαμπίκας», ἔφθασε μὲ παράδοξο τρόπο στὴ Ρόδο, οἱ εὐσεβεῖς ἔκτισαν πάνω στὴν κορυφὴ τοῦ ὄρους τῆς εὑρέσεώς της μικρὸ Ναὸ καὶ γύρω ἀπ᾿ αὐτὸν κελλιά, στὰ ὁποῖα ἐγκαταστάθηκαν Μοναχοί. Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἀνάβαση ἦταν κοπιώδης καὶ οἱ ἀσθενεῖς δὲν μποροῦσαν νὰ φτάσουν μέχρις ἐκεῖ, ὁ Ἡγούμενος Ἱερομόναχος Γεράσιμος (Χατζῆ-Γεράσιμος) οἰκοδόμησε νέο περικαλλῆ Ναὸ καὶ συνέστησε Μονὴ σὲ ἀπόσταση τριῶν χιλιομέτρων ἀπὸ τὴν κωμόπολη τοῦ Ἀρχαγγέλου, στοὺς πρόποδες τοῦ ὑψώματος πού βρισκόταν ἀπέναντι ἀπὸ τὴν πρώτη Μονή. Ὁ Ναὸς ἐγκαινιάστηκε τὴν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου τοῦ ἔτους 1760 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Ρόδου Καλλίνικο τὸν Βερροιαῖο (1758-1792) καὶ σ᾿ αὐτὸν φυλάσσεται σήμερα ἡ θαυματουργὸς Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος.
Ἡ Σύναξις τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς «ΤΣΑΜΠΙΚΑΣ» ἑορτάζεται τήν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Κρήνην ἔχουσα, τῶν δωρεῶν σου, τὴν Εἰκόνα σου, ἡ νῆσος Ῥόδος, Θεοτόκε Τσαμπίκα γεραίρει σε, καὶ καυχωμένη ἐνθέως σοῖς θαύμασι, τὸν ἀσπασμὸν τοῦ Ἀγγέλου προσᾴδει σοι, Χαῖρε κράζουσα, Παρθένε Θεοχαρίτωτε, λαοῦ τοῦ χριστωνύμου τὸ διάσωσμα.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τῇ ἀντιλήψει σου ἀεὶ πιστῶς προστρέχοντες,
ἀπὸ κινδύνων χαλεπῶν καὶ πάσης θλίψεως,
ἐκλυτρούμεθα Τσαμπίκα Εὐλογημένη.
Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα πλουσίαν τὴν συμπάθειαν,
ταῖς πρεσβείας σου χορήγει τὰ συμφέροντα,
τοῖς βοῶσί σοι· Χαῖρε, Μῆτερ Θεόνυμφε.
Μεγαλυνάριον.
῎Εχοντες Εἰκόνα σου τὴν σεπτήν, Ἄχραντε Τσαμπίκα, ὡς τῆς χάριτος θησαυρόν, ταύτην προσκυνοῦμεν, καὶ ᾄδομεν συμφώνως, εὐχαριστίας ὕμνον, ἀεὶ τῇ δόξῃ σου.
