ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝ ΥΨΕΝΗι ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΕΠΙ ΤΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(12 Φεβρουαρίου 2014)
«Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε» στὸν ἀπὸ τοὺς παλαιοχιστιανικοὺς ἤδη χρόνους ἁγιασμένο τοῦτο τόπο τῆς Ἱερᾶς καὶ σεβασμίας Μονῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ὕψους, τῆς σήμερα γνωστῆς ὡς Ὑψενῆς, γιὰ νὰ συνεορτάσουμε καὶ συμπανηγυρίσουμε «ἐν Ἐκκλησίᾳ πολλῇ» τὴν ἑόρτιο Μνήμη τοῦ Οσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Μελετίου. Ἡ παροῦσα ἡμέρα εὐφραίνει τὴν ψυχή ὅλων μας γιατὶ σηματοδοτεῖ καὶ τὸν πρῶτο ἐπίσημο ἑορτασμό τῆς Μνήμης τοῦ ἡγιασμένου Πατρός ἀπὸ τῆς εὐλογημένης ἐκείνης ἡμέρας τῆς 27ης Νοεμβρίου τοῦ παρελθόντος ἔτους 2013 κατὰ τὴν ὁποία ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀποφάσισε τὴν ἀναγραφή τοῦ ὀνόματός του στὶς ἁγιολογικὲς δέλτους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τὸν ἐτήσιο ἑορτασμὸ τῆς Μνήμης του τὴν 12η Φεβρουαρίου.
Ἡ ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ὕψους συγκαταλέγεται στὰ ἀρχαιότερα ἱερὰ σεβάσματα τῆς Ροδονήσου καὶ ἀπετέλεσε τόπο τὸν ὁποῖο ἐπέλεξε ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὡς ὁρατὸ κατοικητήριο τῆς χάριτός της. Εὐδόκησε ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου στὸν τόπο τοῦτο καὶ ὄργανο τῆς εὐδοκίας της ἀνέδειξε, ὕστερα ἀπὸ θαυμαστὲς ἐμφάνειες καὶ παράδοξα σημεῖα, τὸν «πτωχὸν τῷ Πνεύματι» καὶ «καθαρὸν τῇ καρδίᾳ» Μελέτιο. Τὸν μικρὸ κατὰ κόσμον ἀλλὰ μεγάλο κατὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετή, ὁ ὁποῖος πιστὸς στὴν κλήση του ὑπούργησε μέ δέος καὶ αὐταπάρνηση τὸ θέλημα τῆς Θεοτόκου. Σήκωσε μὲ προθυμία τὸν σταυρὸ τῆς μοναχικῆς του ἀφιέρωσης, ἀνοικοδόμησε τὴν ἐρειπωμένη Μονὴ καὶ τὴν κατέστησε λιμένα σωτήριο γιὰ τὸν χειμαζόμενο τότε στὴν τρικυμία τῆς ἀλλοπίστου δουλείας χριστεπώνυμο λαό τῆς Ρόδου. Τὸ φῶς του ἔλαμψε «ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων», κατὰ τὸν εὐαγγελικὸ λόγο, καὶ διέλυσε βαθιὰ σκοτάδια θλίψεως καὶ ταλαιπωρίας σωματικῆς καὶ ψυχικῆς. Στὸ πρόσωπο του ἀναγνώρισαν τὸν γνήσιο ἄνθρωπο καὶ πιστὸ ὑπηρέτη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἔστεψαν, ἐνῶ ἀκόμα βρισκόταν στὴν παροῦσα ζωή, μὲ τὸ στεφάνι τῆς ἁγιότητας.
Δοξάζω τὸν ἐν Τριάδι Θεὸ καὶ εὐχαριστῶ τὴν ἔφορο τῆς Μονῆς Ὑπεραγία Θεοτόκο τὴν Ὑψενὴ διότι ἔτυχε σὲ μένα, τὸν ἐλάχιστο ἐν Ἐπισκόποις, ἡ τιμὴ καὶ ὁ κλῆρος νὰ διενεργήσω τὰ δέοντα γιὰ τὴν ἐπίσημη κατάταξή του στὸ Ἁγιολόγιο τῆς κατ᾽ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὰ ἀπὸ αἰῶνες κρατοῦντα. Ἡ ταπεινὴ εἰσήγησή μου πρὸς τὴν Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα, τὸν προσκυνητὸν ἡμῶν Αὐθέντην καὶ Δεσπότην κ. κ. Βαρθολομαῖον καὶ πρὸς τὴν περὶ Αὐτὸν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο ἐκπλήρωσε τὴν ἱερὰ καὶ δίκαιη ὀφειλὴ μας πρὸς τὸν νέο Ὅσιο τῆς Παυλικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ροδίων καὶ ἡ ἀπόφαση τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἐπισφράγισε τὴν συνείδηση τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς νήσου μας, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς μακαρίας κοιμήσεώς του μέχρι σήμερα ὡς Ἅγιο τὸν ἐτίμησε.
Εὐχαριστοῦμε τὴν Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα, τὸν προσκυνητὸ ἡμῶν Αὐθέντη καὶ Δεσπότη, τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τὴν περὶ Αὐτὸν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ἀναγραφῆς τοῦ ὀνόματος τοῦ Ὁσίου μας στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ καταθέτουμε τὸν ἀπέραντο σεβασμό καὶ τὴν υἱκὴ ἀφοσίωσή μας πρὸς τὸ σεπτὸ πρόσωπό του καὶ τὸν θεσμὸ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. Χαιρετίζουμε μὲ αἰσθήματα πνευματικῆς χαρᾶς καὶ εἰλικρινοῦς ἀγάπης τὸν ἐκ προσώπου Αὐτοῦ παριστάμενο σήμερα ἀνάμεσά μας Ἀρχιγραμματέα τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη κ. Βαρθολομαῖο. Ἡ παρουσία σας, ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ, ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη τιμὴ καὶ εὐλογία γιὰ τὴν Μητρόπολή μας καὶ τὴν Ἱερὰ Μονή. Μεταφέρετε τὴν εὐγνωμοσύνη, τὴν εὐχαριστία καὶ τὸν σεβασμό μας πρὸς τὸν Πατριάρχη μας καὶ καταθέσετε στὴν Παναγιότητά του τὴν μαρτυρία ὅτι ὁ λαὸς τῶν Ροδίων εἶναι ὁ δικός του λαός, τὸ ποίμνιο ποὺ ἀκούει τὴν φωνή του καὶ ἀκολουθεῖ προσευχητικὰ τοὺς βηματισμούς του.
Εὐχαριστοῦμε τοὺς ἁγίους ἀδελφοὺς Ἀρχιερεῖς Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυπαλαίας κ. Παΐσιο, Ρεθύμνης καὶ Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιο καὶ Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ γιὰ τὴν ἔλευσή τους καὶ τὴν συμμετοχή τους στὴν χαρά μας. Εὐχαριστοῦμε τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας κ. Ἀμφιλόχιο, ὁ ὁποῖος ὡς συγχωριανὸς τοῦ Ὁσίου, πρῶτος κατέγραψε τὴν διασωθεῖσα προφορικὴ παράδοση καὶ ἐπαναλειτούργησε τὴν Μονὴ τῆς Ὑψενῆς, γιὰ νὰ καυχώμεθα ὡς τοπικὴ Ἐκκλησία σήμερα γι᾽ αὐτὴ. Εὐχαριστοῦμε τοὺς Κληρικούς, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὶς Μοναχὲς ποῦ ταξίδεψαν μέσα στὸν χειμῶνα γιὰ νὰ συνεορτάσουν μαζί μας. Εὐχαριστοῦμε τοὺς ἐκπροσώπους τῶν τοπικῶν πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν γιὰ τὴν παρουσία τους. Εὐχαριστίες ὀφείλονται στὸν Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παραμυθίας Ἀρχιμανδρίτη π. Σεραφεὶμ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν ἐγκαταβίωσε στὴ Μονὴ καὶ ἐκοπίασε γιὰ τὴν ἀνάδειξή της, καθὼς καὶ τὸν Ἐφημέριο Λάρδου π. Σάββα Παπαδημητρίου, ὁ ὁποῖος μαζί μὲ τοὺς κατοίκους τῆς Λάρδου κράτησαν γιὰ πολλὰ χρόνια ἄσβηστο τὸ καντήλι της. Εὐχαριστοῦμε καὶ ὅλους ἐσᾶς, τὸν φιλόχριστο καὶ φιλάγιο λαό μας, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν παρουσία καὶ συμμετοχή του σήμερα στὴν πανήγυρη δίνει τὴν μαρτυρία γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ Ὁσίου Πατρὸς καὶ ἐπισφραγίζει τὴν ἐπίσημη ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας.
Μνημονεύουμε ἀξιοχρέως τῶν εὐσεβῶν καὶ παραδοσιακῶν κατοίκων τῆς Λάρδου καὶ τῆς εὑρύτερης περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπὸ τὶς προφορικὲς διηγήσεις κράτησαν ζωντανὴ τὴν παράδοση γιὰ τὴν χριστομίμητη πολιτεία καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ὁσίου καὶ τὰ παρέδωσαν σὲ μᾶς γιὰ νὰ διενεργήσουμε τὰ δέοντα γιὰ τὴν ἁγιοκατάταξή του. Μνημονεύουμε τοῦ ὀνόματος τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μας Ἀποστόλου Τρύφωνος, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἐκ μέρους τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας ἀνεγνώρισε τὴν ἁγιότητά του καὶ ἔδωσε τὴν ἐντολή κατασκευῆς τῆς πρώτης λειψανοθήκης γιὰ νὰ φυλαχθοῦν τὰ τίμια λείψανά του. Μνημονεύουμε ἐπίσης ὅλων τῶν μακαριστῶν Ἐφημερίων τῆς Λάρδου καὶ ὅσων ἔζησαν ὡς φύλακες στὴν Μονή, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔπαυσαν νὰ τὴν λειτουργοῦν καὶ νὰ τὴν διατηροῦν μέχρι τὴν ὥρα ποὺ εὐδόκησε ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νὰ ἐπαναλειτουργήσει ὡς γυναικεῖα πλέον Μονή.
Στὴν σημερινὴ Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὑψενῆς ἔλαχε ὁ κλῆρος νὰ συνεχίζει τὴν παράδοση τοῦ Ὁσίου Μελετίου. Εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη καὶ βαρύ τὸ χρέος ἀλλὰ γνωρίζουμε ὅτι ἀνταποκρίνεται ἐπάξια καὶ μὲ φόβο Θεοῦ. Μέσα σὲ λίγα χρόνια ἔγιναν τόσα πολλά, εὐλογήθηκε πλούσια ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ νὰ δίνει αὐθεντικὴ μαρτυρία τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς καὶ νὰ ἀποτελεῖ πνευματικό φάρο τοῦ νησιοῦ μας. Κάτω ἀπὸ τὴν καλὴ καθηγεσία τῆς Ἡγουμένης Μαριὰμ καὶ μὲ πνευματικὸ ὁδηγό τὸν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὄρους πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη κ. Τύχωνα βαδίζει τὸν δρόμο ποὺ ὁ Ὅσιος κτίτορας πρῶτος ἐβάδισε. Ἡ παρουσία τῆς ἐφόρου της Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τοῦ Ὁσίου Μελετίου εἶναι ζωντανὴ καὶ μαρτυρεῖται ἀκατάπαυστα μὲ θαυμαστὰ σημεῖα καὶ γεγονότα.
Μὲ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ὁσίου μας ἐκπληρώσαμε τὴν μεγάλη ὀφειλή μας πρὸς αὐτὸν γιὰ ὅσα κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωή του πρόσφερε στὴν τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ τὸν λαόν μας. Ἔχομε χρέος νὰ ὁλοκληρώσουμε τὸν ἤδη ὑπὸ ἀνέγερση Ναό του. Ξεκινήσαμε μὲ μόνο ἐφόδιο τὴν πίστη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὴν βεβαιότητα ὅτι ἐμεῖς θὰ ἀναλάβουμε τὸ ἔργο καὶ ὁ Ὅσιος θὰ τὸ τελειώσει. Ἀντιμετωπίσαμε ἐμπόδια, πειρασμούς καὶ θλίψεις, φτάσαμε μπροστά σὲ ἀδιέξοδα, ἀλλὰ ὅλες αὐτὲς οἱ κατ᾽ ἄνθρωπον δυσκολίες ἀποτελοῦν πλέον τὶς διαβεβαιώσεις ὅτι ἡ Ὑπεραγία καὶ ὁ Ὅσιος συνεργοῦν. Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς βοήθησαν, συγχωροῦμε καὶ εὐλογοῦμε ὅσους ἔβαλαν προσκόμματα καὶ μᾶς ἔθλιψεν καὶ ἐπικαλούμεθα τὴν μητρικὴ προστασία τῆς Παναγίας τῆς Ὑψενῆς καὶ τὴν χάρη τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ὁσίου Μελετίου πρὸς ὅλους ἀνεξαιρέτως.
Τελειώνοντας τὸν λόγο ἀναφωνοῦμε: «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εύλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος». Κύριε σῶζε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγει τὴν κληρονομίαν σου διὰ τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ὁσίου σου θεράποντος Μελετίου τοῦ ἐν Υψενῇ.
