Ἡ τιμία καὶ πανυπέρτιμος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Παραμυθίας» βρίσκεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
Κάποτε, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύκτας, ἀποβιβάστηκαν πειρατὲς στὴν παραλία τῆς Μονῆς καὶ κρύφτηκαν ἔξω ἀπ᾿ αὐτήν, στοὺς θάμνους, ἀναμένοντας νὰ ἀνοίξει τὸ πρωῒ ἡ πύλη γιὰ νὰ ἐπιδράμουν καὶ νὰ τὴ λεηλατήσουν. Οἱ Μοναχοὶ μετὰ τὴν ἀπόλυση τοῦ Ὄρθρου ἀνυποψίαστοι ἐπέστρεψαν στὰ κελλιά τους, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο, ὁ ὁποῖος παρέμεινε στὸ Καθολικὸ προσευχόμενος, ὅταν ξαφνικὰ ἄκουσε φωνὴ ἀπὸ τὴν Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἔλεγε· «Μὴν ἀνοίξετε σήμερα τὶς πύλες τῆς Μονῆς ἀλλὰ ἀνεβεῖτε στὰ τείχη γιὰ νὰ ἀποκρούσετε τοὺς πειρατές». Ὁ Ἡγούμενος ἔκπληκτος κοίταξε τὴν ἁγία Εἰκόνα, ἀπὸ τὴν ὁποία προῆλθε ἡ φωνή, καὶ εἶδε τὸ ἑξῆς παράδοξο θέαμα. Τὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἦταν ζωντανό, τὸ ἴδιο καὶ τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Ὁ Κύριος στρέφοντας τὸ κεφάλι του πρὸς τὸ πρόσωπο τῆς Θεοτόκου καὶ καλύπτοντας μὲ τὸ χέρι του τὰ χείλη της, ἔλεγε πρὸς αὐτήν· «Μὴ πεῖς, Μητέρα, τίποτα σὲ αὐτούς, ἀλλὰ ἄφησέ τους νὰ τιμωρηθοῦν, ὅπως τοὺς ἀξίζει». Ἀλλὰ ἐκείνη μὲ τὸ χέρι της ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὰ χείλη της τὸ χέρι τοῦ Κυρίου καὶ στρέφοντας πρὸς τὰ δεξιὰ τὴν κεφαλή της ἐπανέλαβε τὰ ἴδια λόγια.
Τότε ἔντρομος ὁ Ἡγούμενος κάλεσε τὴν Ἀδελφότητα καὶ τοὺς ἀνακοίνωσε τὰ συμβάντα. Ὅταν δὲ οἱ Μοναχοὶ παρατήρησαν τὴν ἱερὰ Εἰκόνα διαπίστωσαν ὅτι τὰ πρόσωπα τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Θεοτόκου, καθὼς καὶ ὅλη ἡ περιγραφὴ καὶ ὁ σχηματισμὸς τῆς Εἰκόνας, εἶχαν ἀλλάξει καὶ παραμείνει στὴ στάση ποὺ σχηματίστηκε τὴ στιγμὴ τῆς δευτέρας ἐκφωνήσεως τῆς Θεοτόκου πρὸς τὸν Ἡγούμενο, ὅταν δηλαδὴ Ἐκείνη εἶχε στρέψει τὸ πρόσωπό της πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ μὲ τὸ χέρι της ἀπομάκρυνε τὸ χέρι τοῦ Υἱοῦ της ἀπὸ τὰ χείλη της. Τότε οἱ Μοναχοὶ βεβαιώθηκαν γιὰ τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ Ἡγουμένου καὶ ἀφοῦ πρῶτα εὐχαρίστησαν τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο γιὰ τὴ σωτηριώδη πρόνοια καὶ προστασία της, ἀνέβηκαν στὰ τείχη καὶ ἀπέκρουσαν τοὺς πειρατές.
Ἡ θαυματουργὸς αὐτὴ Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου βρίσκεται σήμερα στὸ ὁμώνυμο παρεκκλήσιο, ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ τοίχου τοῦ χοροῦ. Τὸ πρόσωπο τῆς Ἀειπαρθένου Μητέρας τοῦ Κυρίου ἐκφράζει ἱλαρότητα, συμπάθεια καὶ ἀγάπη καὶ τὸ βλέμμα της πνέει ἐπιείκεια, πραότητα καὶ εὐσπλαγχνία. Τὰ χείλη της ἐκφράζουν σεμνὸ μειδίαμα, προσφώνημα καὶ παρηγορία, γι᾿ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκε «Παραμυθία». Ἀντίθετα τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου παρουσιάζεται ἀπειλητικό, ἡ κίνηση τῆς ὀργῆς εἶναι ἐμφανεστάτη, καὶ τὸ βλέμμα του γεμᾶτο αὐστηρότητα καὶ ἀδυσώπητη κρίση.
Ἀντίτυπο τῆς θαυματουργοῦ αὐτῆς Εἰκόνας μετέφερε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος στὴ Ρόδο ὁ Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Σεραφεὶμ Παρχαρίδης, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε καὶ Μονὴ ἐπ᾿ ὀνόματι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς «Παραμυθίας», ὁ δὲ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου Ἀρχιμανδρίτης Ἐφραὶμ δώρησε στὴ Μονὴ νέο πιστὸ ἀντίτυπο τῆς ἁγίας Εἰκόνας, τὸ ὁποῖο μετεφέρθηκε καὶ ἐναποτέθηκε στὸ Καθολικό της στὶς 3 Αὐγούστου τοῦ ἔτους 2008.
Ἡ Σύναξις τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου τῆς «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ» ἑορτάζεται στίς 21 Ἰανουαρίου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Παραμύθιον θεῖον, καὶ προπύργιον ἄσειστον, τὴν σεπτήν σου Εἰκόνα, Θεοτόκε κεκτήμεθα· ἐκ ταύτης γὰρ παρέχεις μυστικῶς, ἡμῖν παραμυθίαν καὶ ἰσχύν, τοῖς ἐν πίστει ἐκβοῶσί σοι ἐκ ψυχῆς, Παραμυθία Δέσποινα· Δόξα τοῖς θαυμασίοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ σῇ χρηστότητι, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς παραμυθίᾳ Ἄχραντε.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τῇ κραταιᾷ σου προστασίᾳ καταφεύγοντες,
Παραμυθία Θεοτόκε Ἀειπάρθενε,
ἀπὸ πάσης ἐκλυτρούμεθα ἐπηρείας.
Ἀλλ᾿ ὡς βρύσις συμπαθείας ἀνεξάντλητος,
παραμύθησαι ἡμᾶς ἐν περιστάσεσι,
τοὺς βοῶντάς σοι· Χαῖρε πάντων βοήθεια.
Μεγαλυνάριον.
Βρύει ἡ Εἰκών σου ἡ ἱερά, κρουνοὺς συμπαθείας, μυστικῇ σου ἐπισκοπῇ, καὶ παραμυθεῖται, τοὺς πίστει προσιόντας· διὸ Παραμυθία, σὲ μεγαλύνομεν.
